piątek, 22 lutego 2013

Lucio Fulci - The New York Ripper


"Ostrze gotowe by zabić! Koszmar wstrząsa całym miastem! GRA ZE ŚMIERCIĄ!"

Po sukcesie swych horrorów we wczesnych latach 80-tych Fulci powrócił do thrillerów filmem New York Ripper, z 1982 roku. Po delirycznej atmosferze poprzednich dzieł realistyczny film spowodował odwrót dużej liczby fanów, lecz mimo to zdecydowanie jest wart obejrzenia.

Wpływy i inspiracje
Fulci nakręcił film w Stanach Zjednoczonych i jest on hołdem dla tamtejszych filmów kryminalnych. Postać nimfomanki granej przez Alexandrę Delli Colli jest ukłonem w stronę Hitchcocka i roli Janet Leigh z Psychozy, również jest stawiana w roli głównej bohaterki, która ginie dosyć szybko. Jej postać przypomina także w wersji mocno zbrutalizowanej główną bohaterkę filmu W przebraniu mordercy Briana de Palmy.



Poetyka Fulciego
Wraz z The New York Ripper styl filmów Fulciego stał się mocno prowokacyjny, niektórym scenom blisko do scen hardcore porno, jak ta, w której nimfomanka masturbuje się podczas oglądania sex show, czy też jej późniejsze spotkanie w obskurnym barze z młodymi Portorykańczykami. Fulci igra z widzami nastawiając ich na próbę wytrwałości w oglądaniu transgresyjnego erotyzmu. Z drugiej strony reżyser dochodzi do granic w ukazywaniu elementów gore: najlepszym przykładem niesławna scena morderstwa kochanki policjanta poprzez pocięcie jej piersi i oka brzytwą. Z powodu realizmu scenariusza sceny gore są szokujące dużo bardziej niż w horrorach Fulciego. Mimo iż osadzony we współczesnym Nowym Jorku, ukazującym brud i degrengoladę tego miasta, film wprowadza oniryczną atmosferę, od momentu, gdy zabójca przemawia głosem podobnym do Kaczora Donalda (ukłon w stronę Don't Torture a Duckling). Bez maski morderca jest postacią tragiczną, nie potworem: ofiarą cynicznego, odczłowieczonego społeczeństwa, którym rządzi piękno i pieniądz. Morduje w akcie zemsty za swoją córeczkę, która jako śmiertelnie chora nigdy nie stanie się piękną kobietą. Inne postacie są perwersyjne, skorumpowane, pełne nienawiści.

Fulci kończy film liryczną nutą: osamotniona po śmierci ojca dziewczynka płacze w łóżku. Ta scena to synteza ulubionych motywów reżysera, mieszanka okrucieństwa ze słodyczą.

Obsada
Film charakteryzuje się szeroką, dobrze dobraną obsadą. Twardego policjanta gra Jack Hedley, dwulicowego psychiatrę gra Paolo Malco. Zdradzanego męża , słuchającego orgazmów żony nagranych na taśmę, odgrywa Cosimo Cinieri. We wspaniałą rolę Rozpruwacza wcielił się Andrea Occhipinti( na liście płac opisany jako Andrew Painter). Pozostali członkowie obsady to: Almanta Keller jako narzeczona rozpruwacza, Howard Ross jako zdeprawowany Grek oraz Zora Kerova jako aktorka porno.

Antonio Tentori - tłum. by haku

Brak komentarzy :

Prześlij komentarz